İslam’da Evlenmek ve Evliliğin Önemi

İslam’da Evlenmek ve Evliliğin Önemi

Aziz okuyucularım, geçen sayıda “Peygamber Efendimizin Aile Hayatı” nı işledikten sonra bu sayımızda İslam’da evlenmek ve evliliğin önemi üzerinde duracağız.

Hak Teâlâ Hazretleri, mü’min kullarının huzurlu bir hayat yaşayabilmeleri, nesillerini korumaları, gayrı meşru yollara (haramlara) sapmamaları ve Ümmet-i Muhammed’e sıhhatli nesil, evlat yetiştirmeleri için evlenmeyi emretmiştir.

Allah (c.c.) Nur Suresinin 32.Ayetinde “Sizden bekâr olanları, kölelerinizden ve cariyelerinizden durumu uygun olanları evlendirin. Eğer bunlar yoksul iseler, Allah onları lütfuyla zenginleştirir. Allah, lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir” buyuruyor.

Okuyucularım bundan sonraki ayette Rabbimiz “Evlenmeye güçleri yetmeyenler de, Allah kendilerini lütfuyle zengin edinceye kadar iffetlerini korusunlar” tembih vermiştir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hadislerinde “Bir erkek bir aileyi geçindirebilecek bir maişete (gelire) sahipse evlensin. Evlenmiyorsa, sabretsin olmazsa oruç tutsun” buyurmuştur.

Her şeyde olduğu gibi evlenmede de zaman ve zemin gözetilmelidir. Atalarımız “Terazi var tarı var, her şeyin bir vakti var” derler.

Çocuğu erken evlendirmek, onu birçok faaliyetlerden mahrum etmek demektir. Tahsilinden, büyümesinden, gelişmesinden, ilmi yeteneklerinden yoksun bırakılmış olur. Hanefi mezhebi imamı, İmam-ı Azam Ebu Hanife’nin (R.h.) baş talebesi, Ebu Yusuf’a meşhur vasiyetlerinde evliliğe temas ederek “Yavrum ilmi okumadan, tahsilini tamamlamadan, bir hüner sahibi olmadan, bir aileyi geçindirecek gelir elde etmeden sakın evlenme!” demiştir.

Efendimiz (s.a.v.) “Evlenen dininin yarısını korumuş olur. Diğer yarısını da helal rızık aramakla korusun” buyurmuştur. Büyüklerimiz “Eşi olmayanın neşesi olmaz”, “Erkek kuşun yuvası olmaz. Erkek kuş gezer havayi havayi, dişi kuş yapar yuvayı yuvayı, içini dışını sıvayı sıvayı” demişlerdir.

Değerli okuyucularım, bir defa evlenecek gençlerin sağlıkları yerinde olacak, bir de yaş durumları dikkate alınacak. Günümüzde erkekler 22 ile 24 yaşları arasında, kızlarımız ise 18 ile 22 yaş arasında evlenmelidirler. Çünkü 30’u geçen kız ve delikanlılar çok seçim yapıyorlar, anlaşamayız diye korkuyorlar. Hele hele kız çocukları annesi tarafından eğitilmeli, hayata hazırlanmalıdır. Biçki, dikiş, çocuk terbiyesi, kocaya saygı, itaat gibi hususlar nazari itibara alınmalıdır.

Evlenecek gençlerin şu yedi şarta uymasını tavsiye ederiz ki; evlilikten beklenen maksat hâsıl olsun.

Kız erkekten yaşça küçük olmalı
Erkek kadından varlıklı olmalı
Kız erkekten daha güzel olmalı
Erkeğin soyu-nesebi kızdan daha üstün olmalı
Kız da erkekten daha iffetli-hayâlı ve utangaç olmalıdır
Erkekte kızda imanlı, ibadetli, ahlaklı, küfüv (denk) olmalı
Kız erkeğin, erkekte kızın ailesine, akrabasına samimi olarak saygı ve muhabbet duymalı.

Şu hikmetlere kulak verelim:

* Bekâr kişi tek kollu makas gibidir.

* Pekmezi küpten, kızı kökten al.

* Akıllıca bir evlilik yapmak istiyorsan delikanlı, kendi denginle evlen.

* Komşu kızı almak, kalaylı tastan su içmek gibidir.

Son Söz: Oğlunu seven hocaya versin, kızını seven kocaya versin.

Selam Hüda’ya tabi olanların üzerine olsun.

Muzaffer Coşkun

Tweetle

Paylaş

0 Paylaşımlar