GİTSEM

ALLAH’ın izniyle kutsal Kâbe’ye,
Çifte kanat takıp uçarak gitsem,
Tavafta yönelse dilim tövbeye,
Ellerimi göğe açarak gitsem.

Safâ’da, Merve’de yedi say yapıp,
Hâsıl olan ecr’i misliyle kapıp,
Gece gündüz yalnız RAHMAN’a tapıp,
Dünya’dan kabire koşarak gitsem.

Garip bir dervişin girsem koluna,
Lebbeyk diye düşsem Mekke yoluna,
RABB’im nasip etse Yüksel kuluna,
Beytullah’a zemzem içerek gitsem.

Kıymeti yok yılın, haftanın, ayın,
Ne fincan kahvenin, ne demli çayın,
Her şeyi terk edip fani dünyanın,
Cümle dertlerinden kaçarak gitsem.

Bütün Müminleri kardeşçe sevip,
Bir yetim başına elimi değip,
HAKK’ın gel emrine boynumu eğip,
Malımı mülkümü saçarak gitsem.

Kılıç çekilirken HAKK diyen kın’ın,
İlâhi aşk kokan her tür şarkının,
Mistik tekkelerde devran çarkının,
Zikir deryasında pişerek gitsem.

Yüksel GÜNEY
Şair-Yazar