MUHAMMED DİYE

Seherde kaktüsler çiçek açınca
Çöller gül kokuyor Muhammed diye
Dereler ırmaklar neşe saçınca
Göller gül kokuyor Muhammed diye.

Mekke’den kalkınca nazlı turnalar
Tomurcuk saçardı dalda hurmalar
Zemzem le taşınca zümrüt kurnalar
Seller gül kokuyor Muhammed diye.

Şimşekler çakınca inceden ince
Yağmur zikrediyor kendi dilince
Rüzgarlar kıbleye doğru esince
Yeller gül kokuyor Muhammed diye.

Dergahta dönüyor can pervaneler
Huşuyla doluyor cümle haneler
Saza dokununca ciğer pareler
Teller gül kokuyor Muhammed diye.

Kur’an-ı öğretip sonra okutan
Her surede kalbe nakış dokutan
İslam sancağını sımsıkı tutan
Eller gül kokuyor Muhammed diye.

Şol bülbüller Allah diye şakıyor
İman dolu yürekleri yakıyor
Salâtu selamlar arşa çıkıyor
Diller gül kokuyor Muhammed diye.

Yüksel GÜNEY
Şair-Yazar