PAYİTAHTIN GÖLGESİ ve ÜMMETİN GÖZYAŞI

Yine yaklaştı o büyük gün!
İstanbul’un Fethi’nin 572. yıl dönümü!
Bir çağ kapatıp bir çağ açan, sadece surların değil, kalplerin de fethedildiği o kutlu zaman dilimi.

Ama bu yıl da içimiz buruk. Çünkü Gazze yanıyor, Kudüs gözyaşıyla abdest alıyor. Doğu Türkistan, Arakan, Balkanlar, Afrika’nın mazlum toprakları… Hepsi Payitahttan bir ses, bir nefes, bir selam bekliyor ve İstanbul, hâlâ sessiz!

Yıllar önce Bosna’da bir Boşnak amca sormuştu:
-“Evladım nereden geliyorsun?”
-“İstanbul’dan” demiştim.
-“Hayır” dedi gözleri dolarak “Sen Payitaht’tan geliyorsun.”

O an anladım ki Türkiye, haritaya sığmaz.
Çünkü Türkiye sadece Türkiye değildir.
Payitaht, gönül coğrafyasının kalbidir.

Evet, sınırlarımız belki Midye-Enez hattında sona erer. Belki başkentimiz Ankara’dır. Ama İstanbul, İstanbul bir başkadır. O bir medeniyetin taşıyıcısı, bir ümmetin umududur!

572 yıl önceydi. Genç bir komutan, Fatih Sultan Mehmed, iman dolu yüreğiyle “Ya İstanbul beni alır ya ben İstanbul’u” dediğinde yanındaydı Akşemseddin, duasıyla ufkun önünü açtı. Ve Ulubatlı Hasan, sancağı düşürmeden toprağa düştüğünde, sadece bir bayrağı değil, bir nesli ayağa kaldırdı.

O sancağın gölgesinde büyüdük biz.
Ama şimdi o sancak yetim.
Zira İslam hâkim değil, Müslüman güçlü değil.
Fakat bir kıvılcım yandı içimizde.

Ayasofya, ezanla yeniden dirildi.
90 yıl susan sada, gök kubbede yankı buldu.
Ümidimiz arttı. Çünkü bir millet yeniden inanmaya başladı.
Bir Fatih eksikti, bir de inanmış bir millet.

Bugün yeniden o top seslerini duyacak gibi oluyoruz zaman zaman.
Surların önünde “Allah Allah” nidaları yankılanıyor hayalimizde.
Camilerden yükselen ezanlar, adaletin sesini taşıyor semalara.
Belki hâlâ fethedilecek şehirlerimiz, kalplerimiz, düşüncelerimiz var.
Ama umut var!

Çünkü fetih, sadece surları aşmak değildir.
Fetih, bir gönlü kazanmaktır.
Fetih, adaletin sancağını haksızlıkların üzerine dikmektir.

Ey İstanbul!
Sen sadece yedi tepenin değil, yetim ümmetin de başkentisin.
Ayağa kalk!
Zira Kudüs seni bekler.
Gazze seni özler.
Ümmet sana bakar.

Ve biz, çağlar öncesinin mutluluğuna bizi yeniden götürecek o yürüyüşe hazırız.
Surları aşıp kalpleri fethedecek bir inançla, bir yürekle, bir ümitle…

Ya Allah… Bismillah…

Mehmet ÖZKARAMAN

Tweetle

Paylaş

0 Paylaşımlar