YÂRİM

Bir meçhul aleme doğru giderken,
Dünyadan geçtiğim doğrudur yârim,
Son bir kez herkese elveda derken,
Kabrimi eştiğim doğrudur yârim.

Umut yok edepten ne de hayâdan,
Usandım, tükendim fani dünyadan,
Özüm topraktandır, sanma kayadan,
Toprağı seçtiğim doğrudur yârim.

Gençliğim kayboldu körü körüne,
Yazık ettim yazık, geçen ömrüme.
Sam yeli ekerken deli gönlüme,
Fırtına biçtiğim doğrudur yârim.

Özledim mektebi ve sıraları,
Şiirler yazardım ders araları,
Özledim yaşanan hatıraları,
Maziyi deştiğim doğrudur yârim.

Kiminin gözünden eksilmiyor yaş,
Kiminin yüreği sanki mermer taş,
Benimse içimde bitmiyor telaş,
Boşluğa düştüğüm doğrudur yârim.

Bir ALLAH’ın kul’u anlamaz halden,
İnsanlık çalıyor hep ayrı telden,
Bense kazanırken rızkı helâlden,
Ezilip piştiğim doğrudur yârim.

Her mevsim rüzgârlar ruhumda ılık,
Eser, çünkü aşkım değil satılık,
Senden uzaklarda her gün ayrılık,
Şerbeti içtiğim doğrudur yârim.

Yüksel GÜNEY
Şair- Yazar