BEN ZATEN İNECEKTİM

Genelde hatıralar; “Ah gençlik diye başlar”
İnsan yaşlandığında fonksiyonlar yavaşlar.

Birçokları yine de durumu kabul etmez,
Hâlâ yirmi beş gibi, onun için fark etmez.

Burnundan kıl aldırmaz, kabullenmez yaşını,
Seyrekleşmiş beyaz saç kaplasa da başını.

Hoca da zaman zaman gençliğini özlermiş,
Çevreyi, hava atmak niyetiyle gözlermiş.

Evde bekleyen Hoca oturmaktan çok bıkmış,
Eşeğine binerek biraz gezmeye çıkmış.

Gençlik heyecanını yaşayarak dolaşmış,
Nevşehir, Sivrihisar, köy yollarını aşmış.

Gençlik coşkusu varken ihtiyarlık neyine?
Bir delikanlı gibi gelmiş Hortu köyüne,

Ve gençlik edasıyla göğsünü gere gere,
Eşekten iner iken takılıp düşmüş yere.

Etrafta toplananlar kahkahaya başlamış.
Hoca yine nükteyle gülenleri haşlamış.

“Bizim karakaçana bir ufak mesaj çektim,
Niye gülüyorsunuz, ben zaten inecektim.”

Sezayi TUĞLA