DOĞURAN KAZAN

Komşuluk ilişkisi Anadolu’da yaygın,
İnsanlar birbirine mütevazı ve saygın.

Bu adet Akşehir’de, köylerde bile vardır,
Fakat Hortu köyünde, köylünün eli dardır.

Komşu kapıya gidip “ihtiyacım var denir”
Evlerdeki eksikler, komşulardan istenir.

Bir yemek yapmak için Hoca ihtiyaç duyar,
Komşusundan bir kazan almak aklına uyar.

Evinden çıkar Hoca, göğsünü gere gere,
Komşunun kapısını tıklatır birkaç kere.

Kapıyı açan komşu, gelişi hayra yorar,
“Buyur ne istiyorsun” diye Hocaya sorar.

“Bir kazan lazım oldu, varsa isteyeceğim,
İşim bittiği zaman getirip vereceğim.”

Senet kabul ederek Hocanın beyanını,
Biraz isteksiz verir biricik kazanını.

Hocanın kazan işi biter kısa zamanda,
Bir kurnazlık düşünür bizim Hoca o anda.

Kara kazan içine tencereyi koyarak,
Komşuluk hatırına bir hediye sayarak,

Çalar komşu kapıyı, adam şaşırır biraz,
Bu küçük tencereye hemen eder itiraz.

Hoca müjdeyi verir “komşu torunun oldu,
Kazanın hamileymiş, bizim evde doğurdu”

Komşusu bu olaydan epeyce memnun kalır,
Hiç tereddüt etmeden tencereyi de alır.

Yeterli zaman geçer, gelir hesap zamanı,
Birkaç gün sonra Hoca yine ister kazanı.

Komşusu güler yüzle bir iltifat gösterir,
Hemen memnuniyetle kara kazanı verir.

Aradan günler geçer nedense kazan gelmez,
Komşunun gülen yüzü asılır, artık gülmez.

Huzursuz olan adam gece vakti uyanır,
Komşusu Nasrettin’in kapısına dayanır.

“Hoca kazan nerede, uyku girmez gözüme,
Mantıklı bir cevap ver, endişeli sözüme”

Hoca boynunu eğip, “Hastaymış kazan meğer,
Birkaç gün öncesinde kara kazan öldü” der.

Komşu der ki “Ey Hoca, niçin yalan söylersin?
Koskoca kavuğunla benle gönül eğlersin”

Hoca da “Bre komşu, bunu sen mi diyorsun,
Doğurdu dedim kandın, şimdi inanmıyorsun.”

Sezayi TUĞLA