logo

HOCADAN TEMBEL EŞEĞİNE GÖZDAĞI

HOCADAN TEMBEL EŞEĞİNE GÖZDAĞI

Bugünün imkânları eski devirde yoktu,
Merkep, katır, at gibi binek hayvanı çoktu.

Eşek, halk arasında en önemli vasıta,
Ancak zengin olanlar sahip olurlar ata.

Hocanın da oldukça tembel eşeği vardı,
Yenisini alamaz, çünkü bütçesi dardı.

Dağdan odun taşıtmak ölüm gibi gelirdi,
Hocanın çektiğini bütün köylü bilirdi.

Hocanın mutfağında az bulunur yiyecek,
Eşeğin yemi hazır, keyfine yok diyecek.

Tembellik baş gösterir sıra gelince işe,
Bir çare bulunmalı bu olumsuz gidişe.

Hoca sinirlenerek başvurur gözdağına,
Hiddetle bağırarak merkebin kulağına,

“Benimle inatlaşma, şu küçük aklına sok,
Daha inat edersen arpa, saman, su da yok,

Sana artık zırnık yok, bunu böyle bilesin,
Bu huyu bırakmazsan açlığından ölmesin.”

Ahırdan çıkar Hoca oğluna doğru döner,
Eşek duymasın diye fısıltı halinde der;

“Aldım yem torbasından arpa ve samanları,
Gözdağı vermek için söyledim ben bunları.

Bu yaramaz eşeğin sen yine yemini ver,
Haberim olduğunu sakın ha bilmesin,” der.

Sezayi TUĞLA

Etiketler: » » » » » » »
961 Kez Görüntülendi.

Yorum yapabilmek için Giriş yapın.