Sevgi Deyince…

Sevgi Deyince…

Sevgi insan yaşamını anlamlı hale getiren en önemli unsurlardan birisidir. Her insanın sevgiyi yaşama, sevgiyi hissetme ve ifade etme biçimi kendine özgüdür.

Sevgi hayatın tamamında her daim yaşatılmasını arzu ettiğimiz bir duygu olduğu halde güç, para, ün, mevki gibi nefsi arzular yüzünden çoğu zaman bilinçaltında kalmaktadır. Güncel hayatta davranışlarımıza aktarımında sorunlar çıkmaktadır.

Sevgi, önemsemek, ilgi göstermektir. Saygı duymak, anlayış göstermek; sorumluluk hissetmek; yakınlık duymak; sıcaklık hissetmek; benimsemektir. İnsanın doğasında bulunan, yaşamı renklendiren ve anlamlandıran en güzel özelliklerinden birisidir sevgi. Sevginin bütünleştirici yönü vardır. Bu bütünleşmenin temel özelliği hem kendini hem karşıdakini olabildiğince ihmal etmemesi, eksilten değil çoğaltan nitelikler taşımasıdır.

Kimi zaman aşırıya kaçarak kıskançlık duygusu içerisinde değer verdiğimiz kişiyi yıpratırken kimi zamanda ilgisizlik yüzünden ilişkilerimizi sıkıntılı hale getiririz. Oysa Kâinatın yaratılışında nasıl bir denge unsuru varsa bireylerin duygularında da dengenin önemi büyüktür. Her duygunun aşırısı kişiye ve çevreye zarar vermektedir.

Örneğin ebeveynler çocuklarına aşırı sevgi ve merhamet gösterdiklerinde şımarık bir çocuk yetişebileceği gibi “aşırı koruyucu bir tutum içerisine girmeleri de çocukta özgüven eksikliğine neden olacaktır”. (Çocuk Eğitimi Hakkında birkaç söz – Dr. İlhami ATABAY Sayfa:5)

Küreselleşen dünyada sevginin zuhuratındaki en büyük sıkıntı zaman kavramının hızlı geçmesi ve çevremize, değer verdiğimiz kişilere yeterince zaman ayıramamamızdır. Oysa sevginin emaresi fedakârlıktır. En güzel fedakârlık ise değer verdiğiniz bireylere zaman ayırmanızdır.

Huzurlu, başarılı ve sağlıklı bir nesli oluşturmanın temeli aileden geçmektedir. Aile ise sevgi duygusu etrafında birleşmiş bir hücredir adeta.

Unutmayalım ki Cennet meyvesi çocuklarımız Dorothy Law Nolte’ nin deyimiyle sevgi ortamı ailede nasıl yaşarsa onu öğrenir.

EĞER BİR ÇOCUK
SÜREKLİ ELEŞTİRİLMİŞSE, KINAMA VE AYIPLAMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
KİN ORTAMINDA BÜYÜMÜŞSE, KAVGA ETMEYİ ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
ALAY EDİLİP AŞAĞILANMIŞSA, SIKILIP, UTANMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
UTANÇ DUYGUSUYLA EĞİTİLMİŞSE, KENDİNİ SUÇLAMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
HOŞGÖRÜYLE YETİŞTİRİLMİŞSE, SABIRLI OLMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
DESTEKLENİP YÜREKLENDİRİLMİŞSE, KENDİNE GÜVEN DUYMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
ÖVÜLMÜŞ VE BEĞENİLMİŞSE, TAKDİR ETMEYİ ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
HAKKINA SAYGI GÖSTERİLEREK BÜYÜTÜLMÜŞSE, ADİL OLMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
GÜVEN ORTAMI İÇİNDE YETİŞMİŞSE, İNANÇLI OLMAYI ÖĞRENİR.

EĞER BİR ÇOCUK
KABUL VE ONAY GÖRMÜŞSE, KENDİNİ SEVMEYİ ÖĞRENİR.