Epeydir, gözlerimde bir uzaklara dalma hâli hâsıl oldu.Kendime bile, ne bigâneyim, ne aşina.  Hiç bir mülk, ne maddi, ne maneviHayatı cazibeli göstermiyor artık bana.Bu bir tükenmişlik, bir depresif hâl değil,Bilâkis, özümün kendine gelmiş hâlidir. Meselâ, ne mutlu eder ki beni artık?Bir masal kitabından fırlamış gibi,Rüya ile gerçek arası tatlı bir sessizlik,Yağmurlu ve...

Her insanda mutlaka bir şeyler eksiktir.Kimi sevgiden, kimi ilgiden, kimi sağlıktan, kimi maneviyattan, Kimi de maddiyattan noksandır.Öyle ya da böyle mutlak suretle vardır herkesin bir eksiği. Sende eksik olan ötekinde mevcuttur mutlaka.Hoş, onunda vardır bir eksiği amaOnun eksiği de sende mevcut olur, bu böyledir.Çünkü fıtrattaki varlık ve yokluk, insanların birbirini tam...

Dün biri haber getirdi senden bana.Bir yerde görmüş seni, iyiymişsin ama biraz yorgun,Sanki birazda yılgındı dediler. Sevindim iyi olmana. Dar sokakları olan bir şehirde, hüzünle başını önüne eğmiş,Bir gül gibi yürüyormuşsun. Haberi getiren kişi;Saklı sırların, anlatılmaya fırsat bulunamamış sözlerin elçisi gibi koşup geldi bana.Ne denli önemli bir haber getirdiğini b...

Bizim sendikal anlayışımızın ana ekseninde yanlısı işaret etmenin yanı sıra o yanlıştan vazgeçirme vardır. Yanlıştan vazgeçirme mücadelemiz medeniyet kodlarımızda var olan üç esasın yansıması ile  ete kemiğe bürünür. Mümkünse "elimizle düzeltmek", olmadı "dilimizle düzeltmek" bu da mümkün değilse yanlış ile aramıza mesafe koyarak "kalbimizle buğzetmek"...

Bir bayramı daha geride bıraktık. "Nerede o eski bayramlar!" diyerek nostalji yapacak değilim. Arif Nihat Asya 'nın da meşhur dizelerinde dediği gibi "...Ne olduysa bize hep azar azar oldu". Bayramlar, her geçen gün biraz daha, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öpüldüğü günlerden, büyüklerin unutulduğu, küçüklerin tatil yolunu gözlediği günlere d...

Bir kâğıda, boş bir karton parçasına bir şeyler yazıp çizip, karaladığımı sanıyorlar. Oysa bilmiyorlar ki, ben içimden dökülenlerin ancak bir kısmını kaleme alıyorum, içim dışım parça parça dağılarak… Kim toplayacak sonra beni?Bir gassal, biraz kefen ve bir mezarcı! Öyle! Şans diye bir şeyden bahsediyor o tuzu kuru,Ekmeği bütün, Gırtlağı görünene kadar kahkaha at...

İlkokula başladığımda anneler günü diye bir şey yoktu hayatımda. Anne; zaten çok sevilen, daima sevilen, huzuru ve güveni kucağında bulduğum kadındı. Bu sevgi kesintisiz, doğal ve güçlü bir sevgiydi.   Okulda öğrendim anneler günü diye bir gün olduğunu ve annemize mutlaka bir hediye almamız gerektiğini. Bu gereklilik günlerce kuruş kuruş para biriktirmek, yememek içmem...

Merhabalar sevgili gençler ve daima genç kalanlar. Yine çok esaslı bir konuyla tekrar birlikteyiz. Diyeceksiniz ki daha öncekiler esaslı değil miydi? Elbette esaslı konuydu ama esasında esası var her şeyden evvel! Bugün sizlerle kendini yetiştirmek üzere biraz dertleşmek istiyorum. Kendini yetiştirmek yani anladık birileri tarafından yetiştiriliyoruz; öğretmenlerimiz bizi y...

Dünya bensiz de Dünya. Yok olsam,Yerim dolar, vazgeçilir, unutulabilirim. Önemli mi?Önemli aslında.Lâkin kimin umurunda! Ama benim için üzülme sen yine deYoksam eğer, o hayat sadece bana biter,Başkalarına değil. Herkes öyle zaten.Yenilebilir, yanılabilir, kaybedebilir, Hayal kırıklığına uğrayabilir, üzülebilirim.Ama sanırım alıştım artık ben buna. Çünkü Düny...

Bazen, keşke gidebilsem bu şehirden diyorum.Şehrin suçu yok, biliyorum.Ama ne bileyim işte, gitsem iyi olur belki diyorum.Bazı yerleri, bazı yüzleri ve bazı günleri görmek istemiyorum artık. Aykırı iken meşru olmuş,Nadir iken sıradan olmuş,Alışılagelmemiş duygusuz ve düşüncesiz zamanları ve davranışlarıGörmek istemiyorum artık. Kalbim acıyor ama öyle işte. Sanırım şah...

İnsan, içinde çiçekler yetiştiriyor.Kimi umut der adına, kimi yaşama sevinci.Fakat insanın gönlündeki hiçbir çiçek, ekildiği gibi yetişmiyor.Toprak değil ki bu, attığın tohum cinsi gibi çıksın. Bazen gafil oluyor insan, bir boşlukta asılı kalıyor benliğin.Cismin de kalbin de çile çekiyor. Bilirsin, mevsimlerden bahar da var, yaz da.Mevsim dört ama sen sadece kışı yaşıyor...

Yeryüzünün boşluğunda kayboluyor insan.Bir taraf hevessiz, esintisi olmayan, Kasvetli beton ruhlar.Diğer taraf ücranın içinde bir vaha.Erişilmez, uzak, yüksek ve tozlu raflardaKüften yeşermiş bir huzur.Henüz el değmemiş. İçimde, gönlümde kalan o kadar çok şey var ki sankiSankiden de öte.Bir şeyler var.Öyle. Ruhum dik çıkan merdivenlerde tırmanıyor, Dikenli tell...