VAKIF İNSAN OLMAK

İnsan çok üstün bir varlıktır. İnsanı sevmek Allah’ı sevmektir. Allah’ı sevmek kuluna hizmet etmektir. Kuluna hizmet Allah’a hizmet etmektir. Bu yönden insanlara hizmet büyük saadettir.

Hepimiz biliriz Allah için vakfetmek, vakıf kurmak, insanlığa ve insanlara faydalı olmak başka bambaşka bir değerdir.

Biliriz ki atalarımızın kurmuş olduğu vakıflar sayesinde hala devam eden nice hizmetler vardır; Camiler, medreseler (zamanın üniversiteleri), mektepler, tekke ve zaviyeler, kervansaraylar (eski konaklama ve ihtiyaç yerleri), kütüphaneler, hastahaneler, hamamlar, çeşmeler, yurtlar, aşevleri, kimsesizlere yardım vakıfları, ihtiyar ve düşkünlere bakım evleri, yetimlere yardım ve destek yerleri, hayvanlar için korunma ve barınaklar, yollar, Köprüler, kuş evleri vs.

Müessese olarak vakıflar İslam toplumunda hep yer almıştır; Kudüs’te Kubbetü’s Sahra, Mescid-i Aksa, Dımaşk’ta (Şam’da) Emeviyye Cami, Halep’te Ulu Cami, İstanbul ve Türkiye’nin tüm şehirlerinde, Saray Bosna’da, Semerkant’ta, Buhara’da, Yezd’de, Şiraz’da, Hemedan’da, Endülüs’te ve Osmanlı’nın her şehrinde hayrat ve vakıflar kitaplar dolusu anlatılabilir.

1530-1540 yıllarında Osmanlı’da devlet bütçesinin %17-%30’u kadar vakıflara ait olduğu belirtilmektedir.

Vakıf insan ne demektir?

“İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır” sözünden hareket etmektir. Vakıf insan; Varlığını, enerjisini, ilmini, sermayesini, zamanını tüm maharetlerini insanlığa adayan ve paylaşmaktan çekinmeyen gönül adamıdır. Bütün mahlûkata merhamet eden bir gönül elçisidir. Yaptıklarının karşılığını sadece Allah’tan bekleyen hasbi insandır. Vakıf insanı toplumun en güvenilir insanıdır. Vakıf insanlar zirvesinde; Peygamberler, veliler onların terbiyesinde kemale eren salih müminler vardır.

Vakıf insan, kendisini Allah’a adamış insandır. Bir insan düşünün ki kendisini insanlara vakfetmiş, her anını insanlar için harcamakta. Kendisini insanlara faydalı olmak, onların ihtiyaçlarını gidermek için vermekte. Menfaat gözetmeden yolda biri kendisinden bir şey istesin veya istemesin ona yardım etmeyi bir insanlık vazifesi olarak görmeye, bir derdi mi var onu elinden geldiği kadar halletmeye. Biri üzülmüş ise onun üzüntüsünü paylaşmaya, onun üzüntüsüne ortak olmaya, bir yetim mi gördü onun başını okşamaya gayret etmekte.

Yaptığı işin karşılığı kesinlikle ve kesinlikle para olmayacak, gerekirse para, gerekirse mal gerekirse zamanını ayıracak, bir nevi kendini insanlığa hatta başka canlılar için de adamış olacak.

“Siz hayrat yapmaya koşunuz, bu hususta birbiriniz ile yarışın” (Bakara Suresi: 2/148)

“Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadıkça gerçek iyiliğe ulaşamazsınız” (Ali İmran Suresi: 3/92)

Cabir b. Abdullah’tan; Ben muhacir ve ensardan mal sahibi olup da vakıf yapmamış bir kimse bilmiyorum. Önümüzde çok örnekler var elbette; Bazen bu devlet adamlarında, bazen fikir ve sanat camiasında, ilim adamlarında, alim ve hoca efendi olarak, hayat içerisinde bir tüccarda, esnafta, sokaktaki bir vatandaşımızda, velhasıl ihtiyarımızda ve gencimizde görmek mümkün.

Başta insanlığa gönderilmiş peygamberlerimiz, Yunus Emrelerimiz, Mevlana ve irşad için gelen büyüklerimiz hep aynı ekolün temsilcileri olmuşlardır.

Kimi zaman karşımıza bir veli olarak kimi zaman halkın içinde bir öğütleyici olarak çıkmışlardır. Hayat hikâyelerine baktığımızda bir menfaat veya bir çıkar göremeyiz.

İslam’a uygun ve şer’i ölçülerin dışına çıkmayan, hayatını insanlara adayan kutlu ve örnek insanlar hep olmuştur ve olacaktır. Bu insanlar çile de çekseler, zahmetsiz kazanç olmayacağını ve eziyet olmadan Allah’ın rızasının kazanılmayacağını hayatlarında yaşamışlardır. Ülkemizin neresine giderseniz bu veli ve kendini insanlığa adamış insanlarımızı göreceksiniz.

Kimi zaman Laleli Baba (Laleli), Somuncu Baba (Malatya), Ebu’l Hasanül Harekani (Kars), Emir Sultan (Bursa), Yahya Efendi (Beşiktaş), Cüneyd Bağdadi (Kırıkhan), Akşemseddin, Ladikli Hacı Ahmet Ağa (Konya) olarak karşımıza çıkmaktadır.

Önemli olan insanlarımızın gönüllerinin bir olmasıdır.

Birlik ve beraberlik içinde bu güzel insanların eksilmemesi dileğiyle.

Vesselam.

Fethullah FAKIOĞLU

Etiketler: VAKIF İNSAN OLMAK » VAKIF İNSANI OLMAK