logo

Beni Kalbime Küstürdüler! Anlıyor musun?

Mine GÜLŞEN

Mine GÜLŞEN
mine_2763@hotmail.com
Beni Kalbime Küstürdüler! Anlıyor musun?

Dünya bensiz de Dünya. 
Yok olsam,
Yerim dolar, vazgeçilir, unutulabilirim.

Önemli mi?
Önemli aslında.
Lâkin kimin umurunda!

Ama benim için üzülme sen yine de
Yoksam eğer, o hayat sadece bana biter,
Başkalarına değil. Herkes öyle zaten.

Yenilebilir, yanılabilir, kaybedebilir, 
Hayal kırıklığına uğrayabilir, üzülebilirim.
Ama sanırım alıştım artık ben buna.

Çünkü Dünya, bensiz de Dünya,
Ve galiba Dünya böyle bir yer.

Hani derler ya; 
Her kişinin ölümü, kendi kıyametidir başkası duymaz diye.
Tam da bu işte ölüm kalım dedikleri.

Öyle.

Konuşsam, sözlerim yetersiz kalır hislerimi anlatmaya.
Ama söylemeyince,
Bazen suskunluğun da bir değeri olmadığını anlıyorum.

Şu talihsiz ömrümde, birçok şeyin kırılıp döküldüğünü,
Çoğu şeyin yolunda gitmediğini anladığım günden beri,
İçimde birçok insanın ve duygunun yeri değişti.

Çok az insanın yeri kalbimde halâ aynı olsa da,
Onlar da artık benim için derin bir suskunluk
Ve gözyaşından başka bir şey değil.

Çünkü insan yorgunu, hayal kırıklığı, gönül acısı, dünya acemisiyim ben.
Ne yazık ki hiç birinde ehil olamadım.
Taş değirmenler buğdayı, dünya da beni öğüttü.
Buğday un oldu, su katıp ekmek oldu.
Ben derman arar iken, hepsi bana dert oldu.

Artık hayallerim yok.
Ama zehir zemberek tecrübelerim var.
Katı biri değilim.
Ama kederimden boğulacak olsam da,
Kendi içime dönmem için haklı nedenlerim var.

Şimdi daha hassas, daha kırılgan ve daha kederliyim.
Daha çok ağlıyor, daha fazla dibe çekiliyorum.
Çünkü birçok şeyi artık daha derinden anlayıp, hissedebiliyorum.
Kimin dizi kanasa, kim bir acı çekse ben ondan fazla üzülüyorum.
Çünkü düşmenin acısını iyi biliyorum.

Kimi umutsuz yaşanmaz diyor,
Kimi de gerçekçi ol, hakikat dünyasında yaşıyoruz diyor.
Umutsuz yaşanmaz biliyorum ama
Umudumu tüketen çok insan var, 
Çok şey var dalımı kıran, çiçeklerimi döken.

En barizi, yüzümden gülüşümü,
İçimden sevinçlerimi çaldılar.
Artık nasıl bir mucize olursa olsun hayatımda, 
Derinden, hesapsızca, sevinemiyorum.
O an’ı hakkıyla yaşasam sanki
Arkasından kötü bir şey olacak
Ve ben sevincimin diyetini ödeyeceğim gibi geliyor bana.

Beni kalbime küstürdüler anlıyor musun?

Mine GÜLŞEN

Etiketler: » » » » »
559 Kez Görüntülendi.

Yorum yapabilmek için Giriş yapın.

İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KÖŞE YAZILARI

  • Önce kanat taktılar, sonra onları kırdılar

    15 Nisan 2025 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Soru/Yorum, Tüm Manşetler

    Bazen kör, sağır, hissiz ve unutkan olmak istersin.Bazen, bazı yerlerden geçmemiş, bazı insanları hiç tanımamış,Bazı şeyleri yaşamamış, bazen de dünyaya hiç gelmemiş olmak istersin.Sanırım henüz ölmüyoruz ama ne tezattır ki yaşamıyoruz da… Çok şey geliyor dilime, çok şey geçti içimden, gözümden.Sonra "neyse neyse” deyip içime atıyorum hepsini.Anlatsak da bir anlatmasak da.Olsa da boş olmasa da artık bazı şeyler. İnsansızlık çekiyoruz efendim, insansızlık.Tek ve onulmaz, kanayan yara; insansızlık.Sanırım bu kahır ve bu yalnızlık öldürecek...
  • El alem ne der diye yaşamak

    15 Nisan 2025 Aile, Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Sivil Toplum, Tüm Manşetler

    Yazılı ve sözlü kurallar hayatı idame ettirme ve sosyal bilinç açısından önemlidir fakat hangi bilincin ürünü olduğunu bilmediğimiz örf ve adetlerimizin de bir kısmına yazılı kanun gibi sıkı sıkıya bağlanmanın ne denli doğru olduğunu düşünmekte fayda var. Birkaç örnekle açıklamak gerekirse; - Yaklaşık 20 yıl öncesine kadar, yuva kuran genç kızlarımıza uygulanan tarife; Gelinliğinle gidiyorsun, kefeninle çık. Kocadır döver de sever de (başkasını da sevebilir) sen kocana sahip çık, yuvayı dişi kuş yapar. - Eve misafir geldiğinde el öpm...
  • Gayretsiz Tevekkül Olmaz

    16 Mart 2025 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Tüm Manşetler

    Onlarca duygunun, binlerce kelimenin arasında kendimizi kaybettiğimiz, kendimize teşhis koyamadığımız zamanlarda, okuduğumuz bir cümle gelir ok gibi saplanır kalbimize. Sanki bizden önce birileri bizim yaşadıklarımızı yaşamış ve bizim duygularımızı dile dökmüştür. Kalan bütün edebi cümleler o an için anlamsızdır. Öyle ki idrak kapanır düşünme, algılama, karşılaştırma yetisini kullanmak istemez insan. Çünkü kolaydır acımızı bir başkasının tecrübesinin gölgesine saklamak. Duygu durumumuz değiştikçe isabet eden, yön veren cümlelerde elbette...
  • Acı geçer ama acı çekmiş olmak geçmez

    08 Ocak 2025 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Tüm Manşetler

    Fazla düşünmek öldürür, fakat düşünmemek daha fecidir. Ortası ise olayları, kavgaları, kargaşayı, anıları ve hatıraları yeterince, yerli yerince bırakmaktır. Elbette ki acı geçer ama acı çekmiş olmak geçmez. Çok irdelemek, çok peşine düşmek aynı düşüncelere veya bir olaya fazlaca saplanmak, takılıp kalmak sorunları çözmüyor, aksine daha fazla sorun yaratıyor. Daha geriden, daha sakin ve objektif bakıldığında zihin daha rahat seçip, daha doğru ayırt edebiliyor yaşamı ve olayları. Akabinde çoğu şey, hiç bir şey gibi geliyor. İnsanın gönlü ...