Son Dakika
Her insanda mutlaka bir şeyler eksiktir.
Kimi sevgiden, kimi ilgiden, kimi sağlıktan, kimi maneviyattan,
Kimi de maddiyattan noksandır.
Öyle ya da böyle mutlak suretle vardır herkesin bir eksiği.
Sende eksik olan ötekinde mevcuttur mutlaka.
Hoş, onunda vardır bir eksiği ama
Onun eksiği de sende mevcut olur, bu böyledir.
Çünkü fıtrattaki varlık ve yokluk, insanların birbirini tamamlayacağı şekilde yaratılmıştır.
Döngü de denge de bu şekildedir.
Ama kimse kimsenin eksiğini tamamlayacak kadar cesur, cömert, fedakâr ve en önemlisi de, o kadar bilge değildir!
Neden?
Çünkü insanoğlu çok nankör ve bencildir.
Tam manasıyla donanımlı değildir çoğu kimse.
Üstelik nerede bir menfaat varsa hep kendi yönüne çekmeyi sever.
Sevgi meselâ,
Kiminde hebâ olur, kiminde vefâ, kimine cefâ.
Kimine çaredir, kimine taş duvarlar örülüdür.
Sevgide, tıpkı ekmek aş gibi çok büyük kısmettir!
Kırk yıl düşünsem, bir kötülüğü aklıma gelmez diye toz konduramadıklarım,
Zifiri karanlığımda, kapkara bulutlarını üstümden eksik etmediler.
Varlığınıza ihtiyacım var dediklerim,
Kerbelâda Hasan, Hüseyin düşmanı gibi,
Bir damla suyu bile layık görmediler.
Hoş, kendileri layık mıydı, onu da demediler.
Firavun zalimdi diye kendini avutanlar,
Şimdi kendi zalimliklerini görmüyorlar.
El uzatanları geri çevirdiler,
Yolda kalanın suyunu ekmeğini elinden aldılar,
Zulüm üstüne zulüm ettiler.
Ama demi ya; Firavun’du sadece kötü olan.
Kendi nefislerinde ki Firavun’un hiç suçu yoktu.
Gönlüne bahşedilen de rızıktandır.
Sevgi, öfke, şefkat, merhamet, hepsi nasiptir.
Kimin kalbindeki sofraya oturursan,
Orada ne mevcuttur, ona dikkat et.
Bal varsa tat alır, şifa bulursun,
Benlik, kahır ve nefis baskın ise ağu’lanır, zehirlenirsin!
O hâlde muhabbet dergâhına dikkat et,
Her sofraya bağdaş kurulmaz!
Söz var, iş var her derde deva,
Söz var, yanlış var, mahşerde sebebi dava!
Şimdi söyle bana, insan bu kadar noksan iken nasıl birbirini tamamlasın?
Ne yapalım şimdi?
İşe Nemrud’un sineğine teşekkür etmekten mi başlayalım?
Yoksa diğer Nemrutlara sinek mi sipariş edelim?
Dünya bu işte, gün geçtikçe ömrüm azalıyor, hayretim artıyor!
Ehli dünyaya bakıyorum, bir heves bir hevâ,
Sanki ömrüne ömür katıyor.
Oysa ayet bile “insanoğlu ahmaktır” der.
Mine GÜLŞEN
Etiketler: İnsan Noksandır » MİNE GÜLŞEN » Şair Mine GülşenYorum yapabilmek için Giriş yapın.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KÖŞE YAZILARI
26 Mart 2024 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Kağıthane, Köşe Yazıları, Siyaset, Tüm Manşetler
13 Aralık 2023 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Kültür Sanat, Tüm Manşetler
08 Ekim 2023 Din ve Yaşam, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Tüm Manşetler
10 Temmuz 2023 Din ve Yaşam, Eğitim, Genel, Gündem, Köşe Yazıları, Kültür Sanat, Sivil Toplum, Tüm Manşetler