Bir bayramı daha geride bıraktık. "Nerede o eski bayramlar!" diyerek nostalji yapacak değilim. Arif Nihat Asya 'nın da meşhur dizelerinde dediği gibi "...Ne olduysa bize hep azar azar oldu". Bayramlar, her geçen gün biraz daha, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öpüldüğü günlerden, büyüklerin unutulduğu, küçüklerin tatil yolunu gözlediği günlere d...

Bir kâğıda, boş bir karton parçasına bir şeyler yazıp çizip, karaladığımı sanıyorlar. Oysa bilmiyorlar ki, ben içimden dökülenlerin ancak bir kısmını kaleme alıyorum, içim dışım parça parça dağılarak… Kim toplayacak sonra beni?Bir gassal, biraz kefen ve bir mezarcı! Öyle! Şans diye bir şeyden bahsediyor o tuzu kuru,Ekmeği bütün, Gırtlağı görünene kadar kahkaha at...

Merhabalar sevgili gençler ve daima genç kalanlar. Yine çok esaslı bir konuyla tekrar birlikteyiz. Diyeceksiniz ki daha öncekiler esaslı değil miydi? Elbette esaslı konuydu ama esasında esası var her şeyden evvel! Bugün sizlerle kendini yetiştirmek üzere biraz dertleşmek istiyorum. Kendini yetiştirmek yani anladık birileri tarafından yetiştiriliyoruz; öğretmenlerimiz bizi y...

Dünya bensiz de Dünya. Yok olsam,Yerim dolar, vazgeçilir, unutulabilirim. Önemli mi?Önemli aslında.Lâkin kimin umurunda! Ama benim için üzülme sen yine deYoksam eğer, o hayat sadece bana biter,Başkalarına değil. Herkes öyle zaten.Yenilebilir, yanılabilir, kaybedebilir, Hayal kırıklığına uğrayabilir, üzülebilirim.Ama sanırım alıştım artık ben buna. Çünkü Düny...

Bazen, keşke gidebilsem bu şehirden diyorum.Şehrin suçu yok, biliyorum.Ama ne bileyim işte, gitsem iyi olur belki diyorum.Bazı yerleri, bazı yüzleri ve bazı günleri görmek istemiyorum artık. Aykırı iken meşru olmuş,Nadir iken sıradan olmuş,Alışılagelmemiş duygusuz ve düşüncesiz zamanları ve davranışlarıGörmek istemiyorum artık. Kalbim acıyor ama öyle işte. Sanırım şah...

İnsan, içinde çiçekler yetiştiriyor.Kimi umut der adına, kimi yaşama sevinci.Fakat insanın gönlündeki hiçbir çiçek, ekildiği gibi yetişmiyor.Toprak değil ki bu, attığın tohum cinsi gibi çıksın. Bazen gafil oluyor insan, bir boşlukta asılı kalıyor benliğin.Cismin de kalbin de çile çekiyor. Bilirsin, mevsimlerden bahar da var, yaz da.Mevsim dört ama sen sadece kışı yaşıyor...

Yeryüzünün boşluğunda kayboluyor insan.Bir taraf hevessiz, esintisi olmayan, Kasvetli beton ruhlar.Diğer taraf ücranın içinde bir vaha.Erişilmez, uzak, yüksek ve tozlu raflardaKüften yeşermiş bir huzur.Henüz el değmemiş. İçimde, gönlümde kalan o kadar çok şey var ki sankiSankiden de öte.Bir şeyler var.Öyle. Ruhum dik çıkan merdivenlerde tırmanıyor, Dikenli tell...

Sonbaharın serin meltemi, belediye tesislerinin etrafında uçuşan yaprakları, bir o yana bir bu yana savurup duruyordu. Salim arada bir camdan dışarı bakıyor, sararmış yaprakların oluşturduğu rengârenk renk cümbüşünü de seyretmeyi ihmal etmiyordu. Belki de içindeki anlamsız duyguların hafiflemesi için gözlerini sürekli dışarı kaydırması onu rahatlatıyor Gülistan’ın sert ve erke...

Hayvanlarla haşır neşir bir çocukluk yaşadım. Hayvan hakları diye ayrı bir kategorinin farkında değildim. Çünkü onlar da bizim gibi hukuk sahibiydi hayatımızda. İlk dersimi aldığımda beş yaşında falandım. Elimden düşen elmayı toprağa bulanmış halde kazana attım vee beni yere göğe koyamayan ananemin gök gürültüsü gibi sesiyle irkildim. “Ben onu yer miymişim o halde. Kendi yiyec...

Şu insanoğlu ne tuhaf. Kuşun ayağına taş bağlar, uçmuyor diye şaşarlar. Çirkine çirkin, güzele güzeldir diye ezâ ederler. Yürüyene çelme takar, düşeni kaldırmaya tenezzül etmez, bir tekme de kendileri atarlar. İnsanı yarı yolda bırakır, geride kaldın diye kızarlar. Kalbini öldürürler, sonra da katilin kim olduğunu bilmiyormuş gibi herkesle beraber yas tutarlar. ...

Sonbaharın serinliği Konya'nın dümdüz sokaklarını kuşatmış gecenin ayazı sabaha damgasını vurmuştu. Gülistan kurduğu saatin zembereğinin saatin sol sağ duvarlarına vurmasıyla yatağından sıçradı. Her defasında bu iğrenç baba hatırası kurmalı saati değiştireceğini söylese de bir taraftan onun odanın sessizliğini bozan tik tak seslerine öyle bir alışmıştı ki adeta onu senfonik...

Geçmişi bırak."Geçmişte yaşama" diyor o "çokbilmişler" Efendim!Geçmiş diyorlar da, neye göre geçmiş, Kime göre geçmiş, nasıl geçmiş? Bilmiyorlar! Onlara sorsan "geçmiş!"Geçmemiş efendim, geçmemiş.Kim dedi geçti diye!Herkes yarasını üstünde taşıyor. Bazen öyle doluyorum ki.Sonra kendime;Sakin ol, sabırlı ol diyorum. Durup bekliyorum geçsin diye.Ne kadar durulursa, o ka...